فرمولاسیون واسلین لباسشویی/طرز ساخت ژل شفاف لباسشویی

امتیاز کاربران
ضعیفعالی 

طرز تهیه واسلین لباسشویی رایگان

تولید کنندگان گرامی فرمول رایگان در سایت درج شده است.

فرمول ساخت واسلین لباسشویی

اگر فرمول اقتصادی با مواد اولیه موجود در افغانستان میخواهید.شفافیت ژل و روان نشدن در گرما برایتان مفید است.

تولید واسلین لباسشویی

حتما هزینه 100 دلاری(زمستان1402) از شما دریافت میگردد.

فرمول و پشتیبانی رایگان نیست.

فرمول رایگان اینجا درج شده است.

ولی بدانید استفده بینهایت از تگزاپن یاعث کدر بودن محصول و در گرما خیلی شل میشود.گرانی محصول به کنار

طرز تهیه واسلین لباسشویی شفاف

مگر این فرمول , که زیاد شاهد آن هستیم افرادی برای ارائه این فرمول هزینه دریافت میکنند.

ما دوستان زیادی در افغانستان داریم که با کمک ما کارخانه تولیدی راه اندازی کرده اند.

روش تولید واسلین لباسشویی

دوستی با برادران افغانستان نیاز به شفافیت دارد , که ما سعی داشتیم از ابتدا داشته باشیم.

دوستان گرامی

فرمول واسلین لباسشویی  (ژل ظرفشویی)

 

طرز ساخت پودر ماشین لباسشویی نیمه سبک  نیمه سنگین

 

فرمولاسیون مایع لباسشویی

 

آموزش تولید مایع ظرفشویی ریکا پریل خاکستر ...

 

فرمول تولید مایع دستشویی اوه گلرنگ ...

 

روش تولید انواع شامپو موی سر معمولی خشک نرم طفل ...شبنم صحت گلرنگ کلیر 

 

فرمول صابون رخت شویی و حمام

 

 

 

لباس شویی

  •  

شوینده لباسشویی نوعی شوینده (ماده تمیز کننده) است که برای تمیز کردن لباس های کثیف (لباس) استفاده می شود. مواد شوینده لباسشویی به صورت پودر ( پودر لباسشویی ) و مایع تولید می شود .

FEWA، یک ماده شوینده اولیه از آلمان

از زمان های قدیم، از افزودنی های شیمیایی برای تسهیل شستشوی مکانیکی الیاف نساجی با آب استفاده می شد. اولین شواهد ثبت شده از تولید مواد صابون مانند به حدود 2800 سال قبل از میلاد در بابل باستان باز می گردد . [2]

شرکت های شیمیایی آلمان در سال 1917 در پاسخ به کمبود مواد تشکیل دهنده صابون در طول محاصره متفقین آلمان  در طول جنگ جهانی اول، یک سورفکتانت آلکیل سولفات تولید کردند . [1] [3] در دهه 1930، مسیرهای تجاری قابل دوام برای رسیدن به الکل های چرب توسعه یافت، و این مواد جدید به استرهای سولفات آنها تبدیل شدند ، مواد اصلی در برند تجاری مهم آلمانی FEWA، تولید شده توسط BASF ، و درفت ، نام تجاری ایالات متحده. تولید شده توسط Procter & Gamble . این مواد شوینده عمدتاً تا پس از جنگ جهانی دوم در صنعت استفاده می شد . در آن زمان، پیشرفت‌های جدید و تبدیل بعدی کارخانه‌های سوخت هواپیمایی به تولید تتراپروپیلن ، مورد استفاده در تولید مواد شوینده خانگی ، باعث رشد سریع استفاده داخلی در اواخر دهه 1940 شد. [3]آموزش رایگان واسلین لباسشویی/فرمول کاملا رایگانژل لباسشویی/فرمولاسیون وازلین لباسشویی

فرمولاسیون رایگان مواد شوینده مایع لباسشویی/فرمول واسلین لباسشویی

فرمولاسیون واسلین لباسشویی/طرز ساخت ژل ظرفشویی

خاک هاویرایش کنید

شستن لباس ها شامل از بین بردن خاک های مخلوط از سطوح الیافی است. از نظر شیمیایی، خاک ها را می توان به دو دسته تقسیم کرد:

خاک هایی که حذف آنها دشوار است عبارتند از رنگدانه ها و رنگ ها ، چربی ها ، رزین ها ، قطران ، موم ها و پروتئین های دناتوره شده . [4]

اجزاءویرایش کنید

شوینده های لباسشویی ممکن است حاوی مواد سازنده (حدود 50 درصد وزنی)، سورفکتانت (15 درصد)، سفیدکننده (7 درصد)، آنزیم (2 درصد)، مواد ضد رسوب خاک ، تنظیم کننده های کف، بازدارنده های خوردگی، براق کننده های نوری ، بازدارنده های انتقال رنگ ، عطرها باشند. ، رنگ ها ، پرکننده ها و کمک های فرمولاسیون . [4]

سازندگانویرایش کنید

سازندگان (همچنین عوامل کیلیت یا جدا کننده نامیده می شوند ) نرم کننده آب هستند . اکثر منابع آب خانگی حاوی مقداری مواد معدنی محلول هستند، به ویژه در مناطق سخت آب . کاتیون‌های فلزی موجود در این مواد معدنی محلول، به‌ویژه یون‌های کلسیم و منیزیم، می‌توانند با سورفکتانت‌ها واکنش دهند و کف صابون را تشکیل دهند که برای تمیز کردن بسیار مؤثر است و می‌تواند بر روی اجزای پارچه و ماشین لباسشویی رسوب کند. سازندگان یون های معدنی مسئول آب سخت را از طریق بارش ، کیلاسیون یا تبادل یونی حذف می کنند . علاوه بر این، آنها با پراکندگی به حذف خاک کمک می کنند .

اولین سازندگان کربنات سدیم (جوش‌شویی) و سیلیکات سدیم (لیوان آب) بودند. در دهه 1930 فسفات ها ( سدیم فسفات ) و پلی فسفات ها ( هگزامتافسفات سدیم ) معرفی شدند و با معرفی فسفونات ها ( HEDP ، ATMP ، EDTMP ) ادامه یافت. در حالی که این عوامل مبتنی بر فسفر عموماً غیر سمی هستند، اکنون به عنوان عامل آلودگی مواد مغذی شناخته شده‌اند که می‌تواند عواقب زیست‌محیطی جدی داشته باشد. به این ترتیب آنها در بسیاری از کشورها ممنوع شده اند، که منجر به توسعه عوامل بدون فسفر، مانند پلی کربوکسیلات ها ( EDTA ، NTA )، سیترات ها ( تری سدیم سیترات )، سیلیکات ها ( سیلیکات سدیم )، اسید گلوکونیک و اسید پلی اکریلیک می شود . یا عوامل تبادل یونی مانند زئولیت ها .

سازندگان قلیایی نیز ممکن است با تغییر pH شستشو، عملکرد را افزایش دهند. الیاف هیدروفیل مانند پنبه به طور طبیعی دارای بار سطحی منفی در آب هستند، در حالی که الیاف مصنوعی نسبتاً خنثی هستند. بار منفی با جذب سورفکتانت های آنیونی بیشتر می شود. با افزایش pH، خاک و الیاف بار منفی بیشتری پیدا می کنند و در نتیجه دافعه متقابل افزایش می یابد. محدوده pH بهینه برای مواد شوینده خوب 9-10.5 است. [5] قلیاها همچنین ممکن است عملکرد شستشو را از طریق صابون سازی چربی ها افزایش دهند.

سازنده و سورفکتانت به طور هم افزایی برای دستیابی به حذف خاک کار می کنند و اثر شستشوی سازنده ممکن است از اثر سورفکتانت بیشتر شود. تری فسفات سدیم با الیاف آبدوست مانند پنبه ، پشم ، پلی آمید و پلی آکریلونیتریل ، خاک را به طور موثرتری نسبت به یک سورفکتانت به تنهایی از بین می برد. انتظار می رود که هنگام شستن الیاف آبگریز مانند پلی استرها و پلی الفین ها ، کارایی سورفکتانت از سازنده پیشی بگیرد، اما اینطور نیست. [6]

سورفکتانت هاویرایش کنید

مقاله اصلی: سورفکتانت

سورفکتانت های آنیونی: آلکیل بنزن سولفونات شاخه دار، آلکیل بنزن سولفونات خطی و صابون.

سورفکتانت ها مسئول بیشتر عملکرد پاک کنندگی در مواد شوینده لباسشویی هستند. آنها این امر را با جذب و امولسیون خاک در آب و همچنین با کاهش کشش سطحی آب برای بهبود مرطوب شدن فراهم می کنند .

مواد شوینده لباس عمدتا حاوی سورفکتانت های آنیونی و غیر یونی هستند. سورفکتانت های کاتیونی معمولاً با مواد شوینده آنیونی ناسازگار هستند و راندمان تمیز کنندگی ضعیفی دارند. آنها فقط برای جلوه های ویژه خاصی مانند نرم کننده های پارچه ، عوامل ضد الکتریسیته ساکن و بیوسیدها استفاده می شوند . سورفکتانت های زوئیتریونی به ندرت در شوینده های لباسشویی عمدتاً به دلایل هزینه استفاده می شوند. بیشتر شوینده ها از ترکیبی از سورفکتانت های مختلف برای متعادل کردن عملکرد خود استفاده می کنند.

تا دهه 1950، صابون سورفکتانت غالب در مواد شوینده لباس بود. در اواخر دهه 1950 به اصطلاح "شوینده های مصنوعی" (سینت ها) مانند آلکیل بنزن سولفونات های شاخه دار تا حد زیادی جایگزین صابون در کشورهای توسعه یافته شده بود. [7] [8] به دلیل زیست تخریب پذیری ضعیف، این آلکیل بنزن سولفونات های شاخه دار با آلکیل بنزن سولفونات های خطی (LAS) در اواسط دهه 1960 جایگزین شدند. از دهه 1980، آلکیل سولفات‌ها مانند SDS کاربردهای فزاینده‌ای در هزینه LAS پیدا کردند.

از دهه 1970، سورفکتانت‌های غیریونی مانند اتوکسیلات‌های الکل سهم بیشتری در مواد شوینده لباس‌شویی به دست آورده‌اند. در دهه 1990، گلوکامیدها به عنوان کوسورفکتانت ظاهر شدند و آلکیل پلی گلیکوزیدها در شوینده های ویژه برای پارچه های ظریف استفاده شده اند. [4]

سفید کننده هاویرایش کنید

مقاله اصلی: سفید کننده

با وجود نام، سفید کننده های لباسشویی مدرن شامل سفید کننده خانگی ( هیپوکلریت سدیم ) نمی شوند. سفید کننده های لباسشویی معمولاً ترکیبات افزودنی پایدار پراکسید هیدروژن مانند پربورات سدیم و پرکربنات سدیم هستند . اینها به عنوان جامد غیرفعال هستند اما با قرار گرفتن در معرض آب، پراکسید هیدروژن آزاد می کنند. اهداف اصلی سفید کننده ها لکه های آلی قابل اکسید شدن هستند که معمولا منشا گیاهی دارند (مانند کلروفیل ، رنگ های آنتوسیانین ، تانن ها ، اسیدهای هیومیک و رنگدانه های کاروتنوئیدی ). پراکسید هیدروژن در دمای کمتر از 60 درجه سانتیگراد (140 درجه فارنهایت) به عنوان سفید کننده به اندازه کافی فعال نیست، که به طور سنتی شستشوی گرم را معمول می کرد. توسعه فعال‌کننده‌های سفیدکننده در دهه‌های 1970 و 1980 باعث شد دمای شستشوی خنک‌تر مؤثر باشد. این ترکیبات، مانند تترا استیل اتیلن دی آمین (TAED)، با پراکسید هیدروژن واکنش داده و اسید پراستیک تولید می کنند که سفید کننده حتی موثرتر است، به ویژه در دماهای پایین تر. [4]

آنزیم هاویرایش کنید

مقاله اصلی: آنزیم های شوینده

استفاده از آنزیم ها برای لباسشویی در سال 1913 توسط Otto Rohm معرفی شد . اولین آماده سازی عصاره پانکراس بدست آمده از حیوانات ذبح شده بود که در برابر مواد قلیایی و سفید کننده ناپایدار بود. تنها در اواخر قرن با در دسترس بودن آنزیم های باکتریایی مقاوم در برابر حرارت، این فناوری به جریان اصلی تبدیل شد.

آنزیم ها برای تخریب لکه های سرسخت متشکل از پروتئین ها (مانند شیر، کاکائو، خون، زرده تخم مرغ، علف)، چربی ها (مانند شکلات، چربی ها، روغن ها)، نشاسته (مانند لکه های آرد و سیب زمینی) و سلولز (آسیب دیده) مورد نیاز هستند. فیبرهای پنبه ، لکه های سبزیجات و میوه ها). هر نوع لکه به نوع متفاوتی از آنزیم نیاز دارد: پروتئازها ( ساویناز ) برای پروتئین ها، لیپازها برای گریس ها، α-آمیلازها برای کربوهیدرات ها و سلولازها برای سلولز.

مواد دیگرویرایش کنید

بسیاری از مواد دیگر بسته به شرایط مورد انتظار استفاده اضافه می شوند. چنین مواد افزودنی خاصیت کف کردن محصول را با تثبیت یا خنثی کردن کف اصلاح می کنند. سایر مواد ویسکوزیته محلول را افزایش یا کاهش می دهند و یا سایر مواد را حل می کنند. بازدارنده های خوردگی با آسیب به تجهیزات شستشو مقابله می کنند. بازدارنده‌های انتقال رنگ از رنگ‌آمیزی رنگ‌های یک کالای دیگر جلوگیری می‌کنند، اینها معمولاً پلیمرهای محلول در آب قطبی مانند پلی‌وینیل پیرولیدون هستند که رنگ‌ها ترجیحاً به آن‌ها متصل می‌شوند. از عوامل ضد رسوب دهی مانند کربوکسی متیل سلولز برای جلوگیری از چسبیدن مجدد ذرات ریز خاک به محصول در حال تمیز کردن استفاده می شود. [4] لباس‌شویی‌های تجاری یا صنعتی ممکن است از ترش لباس‌شویی در طول چرخه شستشوی نهایی برای خنثی کردن سورفکتانت‌های قلیایی باقی‌مانده و حذف لکه‌های حساس به اسید استفاده کنند .

تعدادی از مواد بر ویژگی های زیبایی اقلامی که قرار است تمیز شود یا خود ماده شوینده قبل یا در حین استفاده تأثیر می گذارد. این عوامل عبارتند از روشن کننده های نوری ، نرم کننده های پارچه و رنگ ها. انواع عطرها نیز جزء مواد شوینده مدرن هستند، مشروط بر اینکه با اجزای دیگر همخوانی داشته باشند و بر رنگ ماده تمیز شده تاثیری نداشته باشند. عطرها معمولاً مخلوطی از بسیاری از ترکیبات هستند ، کلاس‌های متداول شامل الکل‌های ترپن ( سیترونلول ، ژرانیول ، لینالول ، نرول ) و استرهای آن‌ها ( لینالیل استات )، آلدئیدهای معطر ( هلیون ، هگزیل سینامالدئید ، لیلیال‌موسکس ) و سنتز می‌شوند .

بازارویرایش کنید

در سرتاسر جهان، در حالی که شوینده‌های مایع و پودری از نظر ارزش تقریباً سهم بازار را دارند، پودر شوینده لباس‌شویی به طور گسترده‌تری استفاده می‌شود. در سال 2018، فروش مواد شوینده پودری 14 میلیون تن بود که دو برابر مایعات است. در حالی که مواد شوینده مایع به طور گسترده در بسیاری از کشورهای غربی مورد استفاده قرار می گیرد، مواد شوینده پودری در آفریقا، هند، چین، آمریکای لاتین و سایر بازارهای نوظهور رایج است . پودرها همچنین سهم بازار قابل توجهی را در اروپای شرقی و برخی از کشورهای اروپای غربی به دلیل برتری نسبت به مایعات در سفید کردن لباس ها دارند. طبق گفته Desmet Ballestra، طراح و سازنده کارخانه‌های شیمیایی و تجهیزات تولید مواد شوینده، شوینده‌های پودری 30 تا 35 درصد سهم بازار را در اروپای غربی دارند. به گفته لوبریزول ، بازار مواد شوینده پودری سالانه 2 درصد رشد می کند. [1]

نگرانی های زیست محیطیویرایش کنید

فسفات موجود در مواد شوینده در دهه 1950 به یک نگرانی زیست محیطی تبدیل شد و در سال های بعد موضوع ممنوعیت ها شد. [9] فسفات‌ها باعث تمیزتر شدن لباس‌ها می‌شوند، اما همچنین باعث ایجاد اتروفیکاسیون می‌شوند ، به‌ویژه با تصفیه نامناسب فاضلاب . [10]

یک مطالعه آکادمیک در سال 2013 در مورد محصولات لباسشویی معطر نشان داد "بیش از 25 VOCs منتشر شده از دریچه های خشک کن، با بالاترین غلظت استالدئید، استون، و اتانول. هفت مورد از این VOC ها به عنوان آلاینده های خطرناک هوا (HAPs) و دو VOC به عنوان HAP های سرطان زا طبقه بندی می شوند . استالدهید و بنزن)". [11]

دستورالعمل EEC 73/404/EEC میانگین زیست تخریب پذیری حداقل 90٪ را برای همه انواع سورفکتانت های مورد استفاده در مواد شوینده تعیین می کند. محتوای فسفات مواد شوینده در بسیاری از کشورها، به عنوان مثال، اتریش، آلمان، ایتالیا، هلند، نروژ، سوئد، سوئیس، ایالات متحده، کانادا، و ژاپن تنظیم می شود.