فرمول تولید روغن از گازوییل

فرمولاسیون ساخت چسب از گازوییل

آموزش ساخت گازوییل بی بو

طریقه ساخت گازوئیل بی بو شده

فرمول نفت بی بو شده

روش از بین برن بو نفت

تولید نفت بی بو

روش بی بو سازی گازوییل

فرمول تولید روغن از گازوییل

روش بالا بردن فلش گازوییل

چگونه گازوییل را بی بو کنیم

نفت و گازوییل بی رنگ بسازیم

چگونه بنزین بی رنگ تولید نماییم؟

آیا میتوانیم بنزین را بی بو کنیم

بی بو کردم گازوییل و نفت

نفت را بی بو کنیم

نفت شفاف تولید نماییم

گازوییل را بی بو کنیم

ساخت گازوییل شفاف

روش بی رنگ کردن گازوییل

تولید چسب از گازوییل

ساخت گریس از گازوییل

تولید گریس از گازوییل و نفت

گریس نسوز از گازوییل بسازیم

روش غلیظ کردن گازوییل جهت تولید روغن

غلظت دادن به گازوییل

تولید چسب از گازوییل

آیا میتوان از گازوییل چسب ارزان ساخت

تبدیل گازوییل به روغن سوخته

روغن سوخه بسازیم

روش ساخت روغن سوخته شفاف

ساخت روغن سوخته

شفاف سازی گازوییل

چگونه روغن سوخته را بازیافت نماییم

ساخت روغن از گازوییل

ضد یخ گازوییل بسازیم

فرمول ضد یخ گازوئیل

ساخت ضد یخ اتومبیل

فرمول ادبلو

ساخت ادبلو آسان

به آسانی بدون دستگاه گازوییل را تبدیل به روغن نمایید

-----------------------------------------------------

 

سوخت دیزلی

 

سوخت دیزل / د من Z əl / به طور کلی هر است سوخت مایع به طور خاص برای استفاده در طراحی موتورهای دیزل ، که احتراق سوخت می گیرد، بدون هر گونه جرقه، به عنوان یک نتیجه از فشرده سازی از مخلوط هوای ورودی و سپس تزریق سوخت. بنابراین ، سوخت دیزل به ویژگی های احتراق فشاری خوب نیاز دارد.

 

 

یک مخزن سوخت دیزل روی یک کامیون

بیشترین نوع رایج از سوخت دیزل خاص است تقطیر جزء به جزء از نفت نفت سوخت ، اما جایگزین که از نفت استخراج نشده است، مانند بیودیزل ، زیست توده به مایع (BTL) و یا گاز به مایع (GTL) دیزل به طور فزاینده ای در حال توسعه و به تصویب رسید . به تشخیص این نوع دیزلی نفتی مشتق شده است به طور فزاینده به نام petrodiesel در برخی از محافل آکادمیک. ^[1]

در بسیاری از کشورها ، سوخت دیزل استاندارد است. به عنوان مثال ، در اتحادیه اروپا ، استاندارد سوخت دیزل EN 590 است . سوخت دیزل نام های محاوره ای زیادی دارد ، معمولاً از آن به عنوان دیزل یاد می شود . در انگلستان ، سوخت دیزل برای استفاده در جاده به طور خلاصه DERV ، مخفف وسیله نقلیه جاده ای موتور دیزلی است که حق بیمه مالیاتی بیش از سوخت معادل آن را برای استفاده غیر جاده ای دارد . ^[2] در استرالیا ، سوخت دیزل به عنوان تقطیر شناخته می شود ، ^[3] و در اندونزی ، به عنوان خورشیدی شناخته می شود ، نام تجاری با نام تجاری توسط شرکت نفت محلی Pertamina.

دیزل فوق کم گوگرد (ULSD) یک سوخت دیزل با محتوای قابل توجهی گوگرد است . از سال 2016 ، تقریباً تمام سوخت های دیزلی پایه نفتی موجود در انگلیس ، سرزمین اصلی اروپا و آمریکای شمالی از نوع ULSD است.

قبل از استاندارد شدن سوخت دیزل ، اکثر موتورهای دیزلی معمولاً با روغنهای سوخت ارزان قیمت کار می کردند. این روغن های سوختی هنوز هم در موتورهای دیزلی شناور استفاده می شود. با وجود اینکه به طور خاص برای موتورهای دیزلی طراحی شده است ، سوخت دیزل همچنین می تواند به عنوان سوخت برای چندین موتور غیر دیزلی ، به عنوان مثال موتور Akroyd ، موتور استرلینگ ، یا دیگهای بخار برای موتورهای بخار استفاده شود .

•  

•  

•  

تاریخویرایش کنید

ریشه هاویرایش کنید

سوخت دیزل از آزمایشاتی که رودولف دیزل دانشمند و مخترع آلمانی برای موتور احتراق فشاری خود در سال 1892 ابداع کرد ، حاصل شد. در اصل ، دیزل استفاده از نوع خاصی از سوخت را در نظر نگرفت ، در عوض ، او ادعا کرد که اصل کار موتور حرارتی منطقی او با هر نوع سوخت در هر حالت ماده ای کار می کند. ^[4] با این وجود ، هم اولین نمونه اولیه موتور دیزل و هم اولین موتور عملکردی دیزل فقط برای سوخت های مایع طراحی شده اند. ^[5]

در ابتدا، دیزل آزمایش نفت خام از Pechelbronn ، اما به زودی آن را با جایگزین بنزین و نفت سفید ، نفت خام به دلیل ثابت می شود خیلی چسبناک، ^[6] با سوخت تست اصلی برای موتور دیزلی بودن نفت سفید. ^[7] علاوه بر این ، دیزل انواع مختلف روغن لامپ را از منابع مختلف و همچنین انواع مختلفی از بنزین و لیگروین را آزمایش کرد که همگی به عنوان سوخت موتور دیزل کار می کردند. بعداً ، دیزل همچنین کروزوت قطران ذغال سنگ ، ^[8] روغن پارافین ، نفت خام ، گازوئیل و مازوت را آزمایش کرد. ، که در نهایت نیز موثر واقع شد. ^[9] در اسکاتلند و فرانسه ، روغن شیل به عنوان سوخت برای اولین موتورهای دیزل تولید 1898 استفاده شد زیرا سوخت های دیگر بسیار گران بودند. ^[10] در سال 1900 ، جامعه اتو فرانسه موتور دیزل برای استفاده با نفت خام ساخت که در نمایشگاه پاریس 1900 ^[11] و نمایشگاه جهانی 1911 در پاریس به نمایش درآمد. ^[12] موتور در واقع در فرار روغن بادام زمینی به جای نفت خام، و هیچ تغییر و برای عملیات روغن بادام زمینی لازم بود. ^[11]

دیزل در اولین آزمایشات موتور دیزل خود ، از گاز روشنایی به عنوان سوخت استفاده کرد و موفق به ساخت طراحی های کاربردی ، چه با تزریق خلبان و چه بدون آن شد. ^[13] طبق گفته های دیزل ، نه صنعت تولید گرد و غبار ذغال سنگ وجود داشت و نه گرد و غبار ذغال سنگ با کیفیت عالی از اواخر دهه 1890 به صورت تجاری در دسترس بود. این دلیل آن است که موتور دیزل هرگز به عنوان یک موتور گرد و غبار طراحی یا برنامه ریزی نشده است. ^[14] فقط در دسامبر 1899 ، دیزل نمونه اولیه گرد و غبار ذغال سنگ را آزمایش کرد ، که از تشکیل مخلوط خارجی و تزریق خلبان سوخت مایع استفاده می کرد. ^[15] این موتور عملکردی داشت ، اما تنها پس از چند دقیقه به دلیل رسوب گرد و غبار ذغال سنگ دچار خرابی حلقه پیستون شد. ^[16]

از قرن بیستمویرایش کنید

قبل از استاندارد شدن سوخت دیزل ، موتورهای دیزلی معمولاً با روغنهای ارزان قیمت کار می کردند. در ایالات متحده ، این مواد از نفت تقطیر می شدند ، در حالی که در اروپا ، روغن کریوزوت قیر ذغال سنگ استفاده می شد. بعضی از موتورهای دیزلی حتی با مخلوط چند سوخت مختلف مانند بنزین ، نفت سفید ، روغن کلزا یا روغن روانکاری سوخت می گرفتند ، زیرا آنها مالیات نداشتند و در نتیجه ارزان بودند. ^[17] معرفی موتورهای دیزلی وسایل نقلیه موتوری ، مانند مرسدس بنز OM 138، در دهه 1930 به این معنی بود که به سوخت های با کیفیت بالاتر و ویژگی های احتراق مناسب نیاز بود. با این حال ، در ابتدا ، هیچ بهبودی در کیفیت سوخت دیزل وسایل نقلیه موتوری ایجاد نشد. سرانجام ، پس از جنگ جهانی دوم ، اولین سوخت های دیزلی با کیفیت بالا و مدرن استاندارد شدند. این استانداردها برای مثال استاندارد های DIN 51601 ، VTL 9140-001 و NATO F 54 بودند. ^[18] در سال 1993 ، استاندارد DIN 51601 با استاندارد جدید EN 590 منسوخ شد ، که از آن زمان در اتحادیه اروپا استفاده می شود. در دریا رفتن شناور، که در آن نیروی محرکه دیزلی شیوع اواخر 1970s به دلیل افزایش هزینه های سوخت ناشی از به دست آورده بود بحران انرژی 1970s ، ارزان سوخت و روغن های سنگینهنوز هم به جای سوخت دیزل وسایل نقلیه معمولی استفاده می شود. این روغن های سوخت سنگین (که اغلب بنکر C نامیده می شوند) نه تنها می توانند در کشتی های مجهز به دیزل ، بلکه از مخازن مجهز به بخار نیز استفاده شوند. ^[19]

انواعویرایش کنید

 

سوخت دیزل از منابع مختلفی تولید می شود که متداول ترین آنها نفت است . منابع دیگر شامل زیست توده ، چربی حیوانی ، بیوگاز ، گاز طبیعی و مایع سازی ذغال است .

 

گازوئیل نفتیویرایش کنید

 

یک دیسپنسر مدرن دیزل

دیزل نفت که به آن پترو دیزل نیز گفته می شود ، ^[20] یا دیزل فسیلی متداول ترین نوع سوخت دیزل است. این است که از تولید تقطیر جزء به جزء از نفت خام بین 200 و 350 درجه سانتی گراد (392 و 662 درجه فارنهایت) در فشار اتمسفر ، در مخلوطی از زنجیره کربن است که به طور معمول شامل بین 9 و 25 نتیجه کربن اتم در هر مولکول . ^[21]

دیزل مصنوعیویرایش کنید

مقاله اصلی: سوخت مصنوعی

همچنین نگاه کنید به: الکترو سوخت

گازوئیل مصنوعی را می توان از هر ماده کربن دار ، از جمله زیست توده ، بیوگاز ، گاز طبیعی ، زغال سنگ و بسیاری دیگر تولید کرد. ماده اولیه به گاز سنتز تبدیل می شود ، که پس از تصفیه توسط فرآیند فیشر-تروپش به یک گازوئیل مصنوعی تبدیل می شود. ^[22]

این فرآیند بسته به ماده اولیه مورد استفاده به طور معمول به عنوان زیست توده به مایع (BTL) ، گاز به مایع (GTL) یا ذغال سنگ به مایع (CTL) گفته می شود.

گازوئیل مصنوعی پارافینیک به طور کلی دارای محتوای تقریباً صفر گوگرد و مقدار معطرهای بسیار کمی است که باعث کاهش انتشارهای غیرقانونی ^[ شفاف سازی ^] هیدروکربن های سمی ، اکسیدهای نیتروژن ^[ نیاز به شفاف سازی ^] و ذرات معلق (PM) می شود. ^[23]

بیودیزلویرایش کنید

مقاله اصلی: بیودیزل

 

بیودیزل ساخته شده از روغن سویا

بیودیزل از روغن نباتی یا چربی های حیوانی (بیو لیپیدها ) که عمدتاً از اسیدهای چرب متیل استر (FAME) هستند بدست آمده و با متانول ترانس استریت می شود . می توان آن را از بسیاری از انواع روغن، رایج ترین تولید کلزا روغن (متیل استر، RME) در اروپا و روغن سویا(متیل استر سویا ، SME) در ایالات متحده. متانول همچنین می تواند با اتانول برای فرآیند ترانس استریشن جایگزین شود که منجر به تولید استرهای اتیل می شود. در فرآیندهای ترانس استریفیکاسیون از کاتالیزورهایی مانند هیدروکسید سدیم یا پتاسیم برای تبدیل روغن نباتی و متانول به بیودیزل و محصولات جانبی نامطلوب گلیسیرین و آب استفاده می شود که لازم است همراه با آثار متانول از سوخت خارج شوند. از بیودیزل می توان به خالص (B100) در موتورهایی که سازنده چنین استفاده ای را تأیید می کند استفاده کرد ، اما بیشتر از آن بعنوان مخلوط با گازوئیل استفاده می شود ، BXX که XX درصد بیودیزل است. ^[24] [25]

FAME به عنوان سوخت در استاندارد DIN EN 14214 ^[26] و ASTM D6751 مشخص شده است. ^[27]

تولید کنندگان تجهیزات سوخت (FIE) نگرانی های زیادی را در مورد بیودیزل مطرح کرده اند و FAME را دلیل اصلی مشکلات زیر می دانند: خوردگی اجزای تزریق سوخت ، انسداد سیستم سوخت کم فشار ، افزایش رقت و پلیمریزاسیون روغن مخزن موتور ، تشنج پمپ به دلیل گرانروی بالای سوخت در دمای پایین ، افزایش فشار تزریق ، خرابی های مهر و موم الاستومری و انسداد اسپری انژکتور سوخت. ^[28] بیودیزل خالص دارای محتوای انرژی در حدود 5-10٪ کمتر از گازوئیل نفتی است. ^[29] افت قدرت هنگام استفاده از بیودیزل خالص 5-7٪ است. ^[25]

اسیدهای چرب اشباع نشده منبع پایداری اکسیداسیون پایین است. آنها با اکسیژن واکنش داده و پراکسید تشکیل می دهند و منجر به تخریب محصولات جانبی می شوند که می تواند باعث ایجاد لجن و لاک در سیستم سوخت شود. ^[30]

از آنجا که بیودیزل حاوی مقادیر کمی گوگرد است ، میزان انتشار اکسیدهای گوگرد و سولفات ها که از اجزای اصلی باران اسیدی هستند ، کم است. همچنین استفاده از بیودیزل منجر به کاهش هیدروکربن های نسوخته ، مونوکسیدکربن (CO) و ذرات معلق می شود. انتشار CO با استفاده از بیودیزل به میزان قابل توجهی کاهش می یابد ، در حدود 50 compared در مقایسه با اکثر سوخت های پودر دیزل. مشخص شده است که میزان انتشار اگزوز ذرات معلق از بیودیزل 30 درصد کمتر از میزان انتشار ذرات معلق از پترو دیزل است. میزان انتشار اگزوز کل هیدروکربن ها (عاملی در ایجاد موضعی دود و ازن) برای بیودیزل تا 93٪ کمتر از سوخت دیزل است.

بیودیزل همچنین ممکن است خطرات سلامتی مرتبط با گازوئیل نفتی را کاهش دهد. انتشار بیودیزل میزان هیدروکربن های معطر چند حلقه ای (PAH) و ترکیبات PAH نیتراته را کاهش داد که به عنوان مواد سرطان زا بالقوه شناخته شده اند . در آزمایشات اخیر ، ترکیبات PAH 75-85٪ کاهش یافت ، به جز بنز (a) آنتراسن ، که تقریباً 50٪ کاهش یافت. ترکیبات nPAH هدفمند نیز به طور چشمگیری با سوخت بیودیزل کاهش یافت ، با 2- nitrofluorene و 1-nitropyrene 90٪ کاهش یافت ، و بقیه ترکیبات nPAH فقط به سطوح کمیاب کاهش یافتند. ^[31]

روغنها و چربیهای هیدروژنهویرایش کنید

این دسته از سوخت های دیزلی شامل تبدیل تری گلیسیرید موجود در روغن نباتی و چربی های حیوانی به وسیله آلاینده سازی و هیدروژناسیون مانند H-Bio به آلکان ها می شود . سوخت تولید شده دارای خواص بسیاری است که مشابه دیزل مصنوعی است و از بسیاری از معایب FAME عاری است.

DMEویرایش کنید

دی متیل اتر ، DME ، یک سوخت دیزل مصنوعی و گازی است که منجر به احتراق تمیز با دوده بسیار کم و کاهش انتشار NOx می شود. ^[24]

 

ذخیره سازیویرایش کنید

 

در ایالات متحده توصیه می شود كه دیزل را در یك ظرف زرد نگهداری كنند تا از نفت سفید كه معمولاً در ظروف آبی نگهداری می شود و بنزین (= بنزین) كه معمولاً در ظروف قرمز نگهداری می شود ، متمایز شود. ^[32] در انگلستان ، دیزل به طور معمول در یک ظرف سیاه نگهداری می شود ، تا آن را از بنزین بدون سرب (که معمولاً در یک ظرف سبز ذخیره می شود) و بنزین سرب (که در یک ظرف قرمز ذخیره می شود) متمایز کند. ^[33]

 

 

استانداردهاویرایش کنید

 

موتور دیزلی یک موتور چند منظوره است و می تواند با انواع زیادی از سوخت کار کند. با این وجود ، توسعه موتورهای دیزلی پرسرعت و پر سرعت برای اتومبیل ها و کامیون ها در دهه 1930 به معنای نیاز به سوخت مناسب مخصوص موتورهای اینچنینی بود: سوخت دیزل. به منظور اطمینان از کیفیت پایدار ، سوخت دیزل استاندارد است. اولین استانداردها پس از جنگ جهانی دوم ارائه شد. ^{[18] به} طور معمول ، یک استاندارد خصوصیات خاصی از سوخت را تعریف می کند ، مانند تعداد سیتان ، چگالی ، نقطه اشتعال ، محتوای گوگرد یا محتوای بیودیزل. استانداردهای سوخت دیزل شامل موارد زیر است:

 

سوخت دیزلی

• EN 590 (اتحادیه اروپا)

• ASTM D975 (ایالات متحده)

• GOST R 52368 (روسیه ؛ معادل EN 590)

• NATO F 54 (ناتو ؛ معادل EN 590)

• DIN 51601 (آلمان غربی ؛ منسوخ شده)

سوخت بیودیزل

• EN 14214 (اتحادیه اروپا)

• ASTM D6751 (ایالات متحده)

• CAN / CGSB-3.524 (کانادا)

 

اندازه گیری و قیمت گذاریویرایش کنید

شماره ستانویرایش کنید

مقاله اصلی: شماره سیتان

معیار اصلی کیفیت سوخت دیزل ، تعداد ستان آن است . عدد ستان اندازه گیری تأخیر احتراق سوخت دیزل است. ^[34] تعداد استان بالاتر نشان می دهد که هنگام پاشش در هوای فشرده گرم ، سوخت با سرعت بیشتری روشن می شود. ^[34] گازوئیل جاده ای استاندارد اروپا (استاندارد EN 590) حداقل تعداد سیتان 51 است. سوخت با تعداد سیتان بالاتر ، به طور معمول سوخت های دیزل "برتر" با مواد تمیز کننده اضافی و مقداری محتوای مصنوعی ، در برخی از بازارها موجود است.

ارزش و قیمت سوختویرایش کنید

اطلاعات بیشتر: مصرف و قیمت بنزین و گازوئیل

حدود 86.1٪ از جرم سوخت دیزل کربن است و هنگام سوختن ، مقدار گرمایش خالص 43.1 MJ / kg در مقابل 43.2 MJ / kg برای بنزین ارائه می دهد. با این حال ، به دلیل چگالی بیشتر ، سوخت دیزل چگالی انرژی حجمی بالاتری را ارائه می دهد: چگالی سوخت دیزل EN 590 به عنوان 0.820 تا 0.845 کیلوگرم در لیتر (84/6 تا 7،05 پوند / گالن ایالات متحده) در 15 درجه سانتیگراد (59 درجه فارنهایت) تعریف می شود ) ، حدود 9.0-13.9٪ بیشتر از بنزین EN 228 (بنزین) 0.720-0.775 کیلوگرم در لیتر (6.01-6.47 پوند / گالن ایالات متحده) در دمای 15 درجه سانتیگراد ، که باید در مقایسه قیمت سوخت حجمی مورد توجه قرار گیرد. CO
2میزان گازهای گلخانه ای حاصل از گازوئیل 73.25 گرم در میلی لیتر است که کمی کمتر از بنزین 73.38 گرم در میلی لیتر است. ^[35]

تصفیه سوخت دیزل به طور کلی ساده تر از بنزین است و حاوی هیدروکربن هایی است که دارای نقطه جوش در محدوده 180-360 درجه سانتیگراد (356-680 درجه فارنهایت) هستند. برای از بین بردن گوگرد تصفیه اضافی مورد نیاز است که این امر باعث هزینه بعضاً بیشتر می شود. در بسیاری از مناطق ایالات متحده و سراسر انگلستان و استرالیا ، ^[36] سوخت دیزل ممکن است قیمت بالاتری از بنزین داشته باشد. ^[37] [ نیاز به توضیحات ^] دلایل تولید گازوئیل با قیمت بالاتر شامل خاموشی برخی از پالایشگاه ها در خلیج مکزیک ، انحراف ظرفیت پالایش انبوه به تولید بنزین و انتقال اخیر به گازوئیل فوق کم گوگرد (ULSD) است که باعث ایجاد عوارض زیرساختی می شود. ^[38]در سوئد ، یک سوخت دیزل که به عنوان MK-1 (دیزل زیست محیطی کلاس 1) تعیین می شود نیز در حال فروش است. این یک ULSD است که دارای محتوای معطر کمتر است ، با محدودیت 5. ^{[39] تولید} این سوخت نسبت به ULSD معمولی کمی گران تر است. در آلمان ، مالیات سوخت سوخت دیزل حدود 28 درصد کمتر از مالیات سوخت بنزین است.

مالیاتویرایش کنید

سوخت دیزل بسیار شبیه روغن گرمایش است که در گرمایش مرکزی استفاده می شود . در اروپا، ایالات متحده، و کانادا، مالیات بر سوخت دیزل بالاتر از در حرارت نفت با توجه به مالیات بر سوخت ، و در آن مناطق، روغن گرم شده با علامت گذاری رنگ سوخت و مواد شیمیایی کمیاب به جلوگیری و تشخیص تقلب مالیاتی . گازوئیل "بدون مالیات" (که بعلت رنگ قرمز "گاهی اوقات" دیزل آفرود "یا" دیزل قرمز "نامیده می شود) در برخی از کشورها برای استفاده در کاربردهای کشاورزی مانند سوخت تراکتورها ، وسایل نقلیه تفریحی و کمکی یا سایر وسایل نقلیه غیر تجاری در دسترس است. که از جاده های عمومی استفاده نمی کنند. این سوخت ممکن است دارای سطح گوگردی باشد که بیش از حد مجاز استفاده در جاده ها در برخی کشورها (به عنوان مثال ایالات متحده) است.

این دیزل بدون مالیات برای شناسایی قرمز رنگ می شود ، ^[40] و با استفاده از این سوخت دیزل بدون مالیات برای یک هدف مالیاتی (مانند استفاده از رانندگی) ، کاربر می تواند جریمه شود (به عنوان مثال 10،000 دلار آمریکا در ایالات متحده). در انگلستان ، بلژیک و هلند ، به عنوان گازوئیل قرمز (یا نفت گاز) شناخته می شود ، و همچنین در کشاورزی استفاده می شودوسایل نقلیه ، مخازن گرمایش منازل ، واحدهای برودتی در وانت ها / کامیون ها که حاوی موارد فاسدشدنی مانند غذا و دارو و صنایع دریایی هستند. سوخت دیزل یا نفت گاز مشخص شده در جمهوری ایرلند و نروژ به رنگ سبز رنگ است. اصطلاح "وسیله نقلیه جاده ای موتور دیزل" (DERV) در انگلیس به عنوان مترادف سوخت دیزل جاده ای بدون مارک استفاده می شود. در هند ، مالیات سوخت دیزل کمتر از بنزین است ، زیرا بیشتر حمل و نقل غلات و سایر کالاهای اساسی در سراسر کشور با گازوئیل انجام می شود.

مالیات بیودیزل در ایالات متحده در ایالت های مختلف متفاوت است. برخی از ایالت ها (به عنوان مثال تگزاس) هیچ مالیاتی برای بیودیزل ندارند و مالیات کاهش یافته برای مخلوط بیودیزل معادل مقدار بیودیزل موجود در مخلوط ، به طوری که سوخت B20 20٪ کمتر از پترو دیزل خالص است. ^[41] سایر ایالت ها ، مانند کارولینای شمالی ، بیودیزل مالیاتی (با هر پیکربندی ترکیبی) همان پترو دیزل را تهیه می کنند ، اگرچه انگیزه های جدیدی را به تولیدکنندگان و استفاده کنندگان از تمام سوخت های زیستی وارد کرده اند. ^[42]

استفاده می کندویرایش کنید

 

سوخت دیزل بیشتر در موتورهای دیزلی پرسرعت ، خصوصاً موتورهای دیزلی خودروهای سواری (مثلاً اتومبیل ، کامیون) استفاده می شود ، اما همه موتورهای دیزلی با سوخت دیزل کار نمی کنند. به عنوان مثال ، موتورهای بزرگ دو زمانه کشتی های آبی معمولاً از روغن های سوختی سنگین به جای سوخت دیزل استفاده می کنند ، ^[19] و انواع خاصی از موتورهای دیزلی ، مانند موتورهای MAN M-System ، برای کار با بنزین با مقاومت در برابر ضربه تا 86 ساخته شده اند. RON ^[43] از طرف دیگر ، توربین گاز و برخی انواع دیگر موتورهای احتراق داخلی و موتورهای احتراق خارجی نیز می توانند برای گرفتن سوخت دیزل طراحی شوند.

 

ویسکوزیته مورد نیاز از سوخت دیزل است که معمولا در 40 ° C مشخص. ^[34] یک نقطه ضعف سوخت دیزل در آب و هوای سرد این است که ویسکوزیته آن با کاهش دما افزایش می یابد و آن را به ژل تبدیل می کند (نگاه کنید به احتراق فشرده سازی - ژلینگ ) که نمی تواند در سیستم های سوخت جریان داشته باشد. گازوئیل مخصوص دمای پایین حاوی مواد افزودنی است تا در دمای پایین آن را مایع نگه دارد.

وسایل نقلیه جاده ای

کامیون ها و اتوبوس ها که اغلب از دهه 1920 تا 1950 مجهز به سیستم اتوتو بودند ، اکنون تقریباً منحصراً مجهز به دیزل هستند. به دلیل ویژگی های اشتعال ، سوخت دیزل به طور گسترده ای در این وسایل نقلیه مورد استفاده قرار می گیرد. از آنجا که سوخت دیزل برای موتورهای اتو مناسب نیست ، اتومبیل های سواری که غالباً از موتورهای اتو یا اتو استفاده می کنند ، معمولاً به جای سوخت دیزل با بنزین کار می کنند. با این حال ، به ویژه در اروپا و هند ، بسیاری از اتومبیل های سواری به دلیل بهره وری بهتر موتور ، ^[44] موتور دیزلی دارند و بنابراین با سوخت دیزل منظم کار می کنند.

راه آهنویرایش کنید

همچنین نگاه کنید به: Dieselization و دیزل

دیزل در نیمه دوم قرن بیستم زغال سنگ و مازوت را برای وسایل نقلیه مجهز به بخار جابجا کرد و اکنون تقریباً به طور انحصاری برای موتورهای احتراق وسایل نقلیه ریلی خودکار (لوکوموتیو و واگن ریلی) استفاده می شود. ^[45] [46]

هواپیماویرایش کنید

 

موتور هواپیمای 9 سیلندر دیزلی Packard DR-980 ، که در اولین هواپیمای موتور دیزل استفاده می شود

به طور کلی موتورهای دیزلی مناسب هواپیماها و هلی کوپترها نیستند. دلیل این امر نسبت موتور دیزل نسبتاً کم نسبت به جرم است ، به این معنی که موتورهای دیزلی معمولاً نسبتاً سنگین هستند و این یک ایراد در هواپیما است. بنابراین ، نیاز کمی به استفاده از سوخت دیزل در هواپیماها وجود دارد و از سوخت دیزل به عنوان سوخت هواپیمایی استفاده تجاری نمی شود. در عوض ، بنزین ( Avgas ) و سوخت جت(به عنوان مثال Jet A-1) استفاده می شود. با این حال ، به خصوص در دهه های 1920 و 1930 ، تعداد زیادی موتور دیزل هواپیمای سری تولیدی که با روغن های سوخت کار می کردند ساخته شدند ، زیرا چندین مزیت داشتند: مصرف سوخت آنها کم بود ، قابل اطمینان بودند ، مستعد آتش سوزی نبودند و به حداقل تعمیر و نگهداری نیاز داشتند. . ورود تزریق مستقیم بنزین در دهه 1930 بیشتر از این مزایا بود و موتورهای دیزلی هواپیما به سرعت از کار افتادند. ^[47] با پیشرفت در نسبت قدرت به جرم موتورهای دیزلی ، از اوایل قرن بیست و یکم چندین موتور دیزلی در جاده به استفاده هواپیما تبدیل شده و به آنها گواهی می دهند. این موتورها به طور معمول بر روی جت A-1 کار می کنندسوخت هواپیما (اما می تواند با سوخت دیزل نیز کار کند). جت A-1 دارای ویژگی های اشتعال مشابه سوخت دیزل است و بنابراین برای بعضی از موتورهای دیزلی (اما نه همه) مناسب است. ^[48]

وسایل نقلیه نظامیویرایش کنید

تا قبل از جنگ جهانی دوم ، چندین وسیله نقلیه نظامی ، به ویژه آنهایی که به عملکرد موتور بالا احتیاج داشتند ( خودروهای جنگی زرهی ، به عنوان مثال تانک های M26 Pershing یا Panther ) ، از موتورهای otto معمولی استفاده می کردند و بنابراین بنزین کار می کردند. از زمان جنگ جهانی دوم ، چندین وسیله نقلیه نظامی با موتورهای دیزلی ساخته شده اند که می توانند با سوخت دیزل کار کنند. دلیل این امر آن است که موتورهای دیزلی از نظر مصرف سوخت بیشتر عمل می کنند و سوخت دیزل در معرض آتش گرفتن کمتر است. ^[49] با این حال ، برخی از این وسایل نقلیه دیزلی (مانند لئوپارد 1 یا MAN 630 ) هنوز با بنزین کار می کنند و برخی از وسایل نقلیه نظامی هنوز با موتورهای اتو ساخته می شوند (به عنوان مثال Ural-375 یاUnimog 404 ) ، قادر به کار با سوخت دیزل نیست.

تراکتور و تجهیزات سنگینویرایش کنید

تراکتورها و تجهیزات سنگین امروزی اکثراً مجهز به گازوئیل هستند. در بین تراکتورها ، فقط کلاسهای کوچکتر ممکن است موتورهای بنزینی سوز ارائه دهند. dieselization و تراکتور و تجهیزات سنگین در آلمان قبل از جنگ جهانی دوم آغاز شد اما در ایالات متحده تا بعد از آن جنگ غیر معمول بود. طی دهه های 1950 و 1960 ، در ایالات متحده نیز پیشرفت کرد. از سوخت دیزل معمولاً در تجهیزات استخراج نفت و گاز استفاده می شود ، اگرچه در بعضی از مکانها از تجهیزات برقی یا گاز طبیعی استفاده می شود.

تراکتورها و تجهیزات سنگین در دهه های 1920 تا 1940 اغلب دارای چند سوخت بودند و از موتورهای احتراق جرقه ای و کم فشار ، موتورهای اکریود یا موتورهای دیزلی بهره می بردند. بنابراین بسیاری از تراکتورهای مزرعه آن دوره می توانند بنزین ، الکل ، نفت سفید و هر نوع درجه حرارت سبک از مازوت مانند روغن گرم کننده یا روغن بخار تراکتور را بسوزانند.، مطابق با هر کدام از مناطق مقرون به صرفه در هر زمان خاص. در مزارع ایالات متحده در این دوران ، نام "تقطیر" اغلب به هر یک از روغن های سوخت سبک فوق الذکر اشاره می شود. موتورهای احتراق جرقه در تقطیر به خوبی کار نمی کنند ، بنابراین به طور معمول از یک مخزن کمکی بنزین کمکی برای راه اندازی سرد استفاده می شود و دریچه های سوخت چند دقیقه بعد ، پس از گرم شدن ، تنظیم می شوند تا به تقطیر تبدیل شوند. لوازم جانبی موتور مانند بخار کننده ها و کفپوش های رادیاتورهمچنین هر دو با هدف گرفتن گرما مورد استفاده قرار گرفتند ، زیرا وقتی چنین موتوری روی دستگاه تقطیر کار می کرد ، هنگامی که هم موتور گرم و هم هوای آن استنشاق می کرد ، بهتر از دمای محیط کار می کرد. Dieselization با موتورهای دیزل اختصاص داده شده (بالا فشرده سازی با تزریق سوخت مکانیکی و احتراق تراکمی) چنین سیستم جایگزین و بیشتر کارآمد استفاده از بودن سوخت دیزل به آتش کشیدند.

استفاده های دیگرویرایش کنید

ضعیف سوخت با کیفیت دیزل به عنوان یک عامل استخراج برای استفاده استخراج مایع-مایع از پالادیوم از اسید نیتریک مخلوط. ^[50] چنین کاربردی به عنوان ابزاری برای جداسازی فرآیند شکافت پالادیوم از رافینات PUREX که از سوخت هسته ای استفاده می شود ، ارائه شده است . ^[50] در این سیستم استخراج حلال ، هیدروکربن های دیزل به عنوان رقیق کننده عمل می کنند در حالی که دی آلکیل سولفیدها به عنوان ماده استخراج کننده عمل می کنند. ^[50] این استخراج توسط مکانیسم حلالیت انجام می شود. ^[50] تاکنون ، نه یک کارخانه آزمایشی ونه یک کارخانه در مقیاس کامل برای بازیابی پالادیوم ، رودیم یا روتنیم از ضایعات هسته ای ایجاد شده با استفاده از سوخت هسته ای ساخته نشده است . ^[51]

همچنین از سوخت دیزل به عنوان ماده اصلی تشکیل دهنده مایعات حفاری گل پایه استفاده می شود. ^[52] مزیت استفاده از گازوئیل کم هزینه بودن و توانایی آن در حفاری طیف گسترده ای از لایه های دشوار است ، از جمله سازه های شیل ، نمک و گچ. ^[52] گل روغن دیزل معمولاً تا 40٪ آب نمک مخلوط می شود. ^[53] به دلیل بهداشت ، ایمنی و نگرانی های زیست محیطی ، گل روغن دیزل اغلب با مایعات حفاری پایه روغن گیاهی ، معدنی یا مواد غذایی مصنوعی جایگزین می شود ، اگرچه گل روغن دیزل هنوز هم در مناطق خاصی استفاده گسترده ای دارد. ^[54]

در طول توسعه موتورهای موشکی در آلمان در طول جنگ جهانی دوم از سوخت دیزل J-2 به عنوان جز the سوخت در چندین موتور از جمله BMW 109-718 استفاده شد . ^[55] سوخت دیزل J-2 همچنین به عنوان سوخت موتورهای توربین گازی استفاده می شد. ^[55]

 

تجزیه و تحلیل شیمیاییویرایش کنید

ترکیب شیمیاییویرایش کنید

 

دیزل با آب مخلوط نمی شود.

در ایالات متحده ، گازوئیل مشتق شده از نفت در حدود 75٪ هیدروکربن های اشباع (در درجه اول پارافین شامل n ، iso و سیکلوپارافین ) و 25٪ هیدروکربن معطر (از جمله نفتالین ها و آلکیل بنزن ها ) تشکیل شده است. ^[56] متوسط فرمول شیمیایی برای سوخت دیزل معمولی C ₁₂ H _{23 است} ، تقریباً از C ₁₀ H ₂₀ تا C ₁₅ H ₂₈ متغیر است . ^[57]

خواص شیمیاییویرایش کنید

اطلاعات بیشتر: اگزوز دیزل و نقطه ژل (نفت)

بیشتر سوخت های دیزلی در دمای معمول زمستان منجمد می شوند ، در حالی که دما بسیار متفاوت است. ^[58] پترو دیزل معمولاً در دمای of8.1 C (17.5 درجه فارنهایت) منجمد می شود ، در حالی که بیودیزل بین دمای 2 تا 15 درجه سانتیگراد (35 درجه تا 60 درجه فارنهایت) منجمد می شود. ^[58] ویسکوزیته گازوئیل با کاهش دما به طور محسوسی افزایش می یابد و آن را به ژل در دمای of19 درجه سانتی گراد (.22.2 درجه فارنهایت) به −15 درجه سانتیگراد (5 درجه فارنهایت) تبدیل می کند ، که نمی تواند در سیستم های سوخت جریان یابد. سوخت های معمولی دیزل در دمای بین 149 درجه سانتیگراد تا 371 درجه سانتی گراد بخار می شوند. ^[34]

نقاط اشتعال معمولی دیزلی بین 52 تا 96 درجه سانتی گراد متغیر است ، که باعث می شود از بنزین ایمن تر و برای موتورهای جرقه ای مناسب نباشد. ^[59] بر خلاف بنزین ، نقطه اشتعال یک سوخت دیزل هیچ ارتباطی با عملکرد آن در موتور ندارد و نه با کیفیت احتراق خودکار آن. ^[34]

خطراتویرایش کنید

 

همچنین نگاه کنید به: اگزوز دیزل

 

خطرات زیست محیطی گوگردویرایش کنید

در گذشته ، سوخت دیزل حاوی مقادیر بیشتری گوگرد بود . استانداردهای آلایندگی و مالیات ترجیحی اروپا پالایشگاه های نفت را مجبور کرده است که به طور چشمگیری سطح گوگرد در سوخت های دیزل را کاهش دهند. در اتحادیه اروپا ، محتوای گوگرد طی 20 سال گذشته به طور چشمگیری کاهش یافته است. سوخت دیزل خودرو در اتحادیه اروپا با استاندارد EN 590 پوشش داده شده است . در دهه 1990 مشخصات با حداکثر گوگرد 2000 ppm مجاز بود که با معرفی مشخصات یورو 3 در ابتدای قرن 21 به 350 ppm کاهش یافت. با معرفی یورو 4 تا سال 2006 ، این محدودیت به 50 ppm ( ULSD) کاهش یافت، فوق العاده کم گوگرد دیزل). استاندارد سوخت دیزلی که از سال 2009 در اروپا اجرا می شود ، یورو 5 است و حداکثر محتوای آن در ppm 10 است. ^[60]

استاندارد آلایندگی	حداکثر	محتوای گوگرد	شماره ستان
یورو 1	1 ژانویه 1993	حداکثر 2000 ppm	حداقل 49
یورو 2	1 ژانویه 1996	حداکثر 500 پی پی ام	حداقل 49
یورو 3	1 ژانویه 2001	حداکثر 350 ppm	حداقل 51
یورو 4	1. ژانویه 2006	حداکثر 50 پی پی ام	حداقل 51
یورو 5	1 ژانویه 2009	حداکثر 10 ppm	حداقل 51

در ایالات متحده ، با انتقال به ULSD از سال 2006 و اجباری شدن آن در 1 ژوئن 2010 ، استانداردهای دقیق تر آلایندگی تصویب شده است (همچنین به اگزوز دیزل نیز مراجعه کنید ).

جلبک ها ، میکروب ها و آلودگی آبویرایش کنید

مقاله اصلی: آلودگی میکروبی سوخت دیزل

بحث و سو much تفاهم بسیاری درباره جلبک های موجود در سوخت دیزل وجود داشته است. جلبک ها برای زندگی و رشد به نور احتیاج دارند. از آنجا که در مخزن سوخت بسته نور خورشید وجود ندارد ، هیچ جلبکی نمی تواند زنده بماند ، اما برخی از میکروب ها می توانند زنده بمانند و از سوخت دیزل تغذیه کنند. ^[61]

این میکروب ها کلنی تشکیل می دهند که در رابط سوخت و آب زندگی می کنند. آنها در دمای گرمتر بسیار سریع رشد می کنند. هنگام نصب بخاری مخزن سوخت حتی می توانند در هوای سرد رشد کنند. بخشهایی از کلنی می توانند خطوط سوخت و فیلترهای سوخت را قطع کرده و مسدود کنند. ^[62]

آب موجود در سوخت می تواند به پمپ تزریق سوخت آسیب برساند . برخی از فیلترهای سوخت دیزل نیز آب را به دام می اندازند. آلودگی آب در سوخت دیزل می تواند منجر به یخ زدگی در مخزن سوخت شود. آب یخ زده که باعث اشباع سوخت می شود ، پمپ انژکتور سوخت را مسدود می کند. ^[63] هنگامی که آب درون مخزن سوخت شروع به یخ زدگی کرد ، احتمالاً ژل زدن اتفاق می افتد. وقتی سوخت ژل می شود تا زمان افزایش دما و بازگشت سوخت به حالت مایع موثر نیست.

دیزل نسبت به بنزین / بنزین قابل اشتعال نیست . با این حال ، به دلیل تبخیر آهسته ، هرگونه ریختن روی جاده می تواند خطرات لغزشی را برای خودروها ایجاد کند. ^[64] پس از تبخیر کسرهای سبک ، لکه چربی در جاده باقی مانده است که باعث کاهش چسبندگی و چسبندگی لاستیک می شود و باعث لغزش وسایل نقلیه می شود. از بین رفتن چسبندگی شبیه وضعیتی است که در یخ سیاه مشاهده می شود و در نتیجه شرایط ویژه ای برای وسایل نقلیه دو چرخ مانند موتور سیکلت و دوچرخه در دوربرگردان ایجاد می شود .

•  

• بیودیزل

• مسابقه اتومبیلرانی دیزل

• گازوئیل زدایی

• معادل گالن بنزین

• وسیله نقلیه هیبریدی

• سوخت مایع

• لیست اتومبیل های دیزلی

• توربو دیزل

• ایالات متحده در برابر امپریال پترولیوم

 آموزش روش بی بو سازی گازوییل+تولید نفت بی بو+ساخت گازوییل بی بو+آموزش تولید نفت بی رنگ و بی بو+گازوییل بی رنگ و شفاف

بی بو سازی نفت+فرمول نفت بی بو+فرمولاسیون گازوییل بی بو+روش بی بو سازی و بی رنگ کردن گازوییل و نفت

بی بو سازی گازوییل/فرمول بی بو سازی/روش بی بو کردن گازوئیل/ساخت گازوییل بی بو/بی بو کردن انواع گاز/فرمولاسیون نفت بی بو/گازوییل بی بو

تولید گازوییل بی بو+ساخت گازوییل بی رنگ+فرمول نفت بی بو+فرمولاسیون گازوییل بی بو+آموزش ساخت روغن

روش بی بو سازی نفت و گازوییل/فرمول بی رنگ کردن نفت و گازوییل+روش گازوییل بی بو+ساخت نفت گازوییل بی بو و بی رنگ

معرفی روش بی بو سازی نفت و گازوییل+فرمول نفت و گازوییل بی بو+روش ساخت گازویی بی رنگ+تولید گازوییل بی بو+ساخت نفت بی رنگ+تولیدی گازوییل بی بو

http://www.shimis.ir (به سایت اصلی مراجعه بفرمایید)

http://4mul.com/

http://chasb0ta100.blogfa.com/

www.shimis.ir

http://4mul.com/

www.sshimis.blogfa.com

www.formol4934.blogfa.com

http://afghan49.blogfa.com