چسب نشاسته ای

KL Gandhi ، در منسوجات بافته شده ، 2012

4.1.4 روند اندازه گیری

جلوگیری از درگیر شدن موهای بیرون زده با یکدیگر و بهبود مقاومت سایشی نخ با استفاده از خمیر چسب (نشاسته) در اطراف سطح نخ حاصل می شود. این کار با جوشاندن مواد نشاسته ای مناسب در آب همراه با مواد دیگری که برای افزایش خواص فیلم استفاده می شوند ، تهیه می شود. این فرآیند که به عنوان "پخت و پز" شناخته می شود ، خمیر اندازه را به یک ویسکوزیته آماده می کند که وقتی روی نخ قرار می گیرد ، تأثیر قابل توجهی خواهد داشت.

استفاده از چسب شامل غوطه ور شدن نخ های تار در خمیر اندازه است. مازاد فشرده می شود ، ورق تار خشک می شود ، سپس نخ ها جدا می شوند و به تیرچه بافنده می پیچند. پس از خشک شدن ، یک لایه نشاسته در اطراف سطح نخ باقی مانده و این فیلم است که مقاومت به سایش نخ را بهبود می بخشد. همچنین خاصیت سرسختی و خستگی و همچنین خاصیت ارتجاعی آن را برای مقاومت در برابر تنش های فرآیند بافت افزایش می دهد.

Pratima Bajpai ، در کتاب راهنمای کاغذ و کاغذ Biermann (چاپ سوم) ، 2018

چسب موج دار

در ابتدا از نشاسته (یک قسمت در حدود 15 قسمت آب) به عنوان چسب استفاده می شد ، اما مدت زمان زیادی طول کشید تا تراشیده شود ، که این امر مشکلات زیادی را برای سازندگان جعبه ایجاد کرد. تا سال 1920 ، سیلیکاتهای سدیم (شیشه آب) چسبهای اصلی مورد استفاده در ساخت جعبه بودند. این ماده سوزاننده محکم اما شکننده بود و در استفاده از آن مشکلات عمده ای داشت.

در سال 1936 ، JV Bauer حق استفاده از چسب نشاسته ای را که در حین مونتاژ روی جعبه پخته شده بود ، ثبت کرد (که البته برای تنظیم چسب نشاسته ، لازم است جعبه گرم شود). در سال 1960 نشاسته جایگاه خود را به عنوان چسب اصلی برای ساخت جعبه بدست آورد. ذرت متداول ترین منبع نشاسته است. استفاده از نشاسته کمی بیش از 2  پوند / 1000 فوت 2 تخته دو رو است.

در فرآیند استین هال ، از نشاسته پخته شده (حدود 15-17 درصد از کل نشاسته) برای تهیه فرمولاسیون مناسب برای نشاسته نپخته استفاده می شود. از هیدروکسید سدیم در فرمولاسیون برای کاهش دمایی که نشاسته روی جعبه ژلاتینه می شود استفاده می شود. نشاسته ذرت در حدود 70 درجه سانتی گراد ژلاتینه می شود ، اما NaOH این مقدار را برای تولید جعبه های موج دار به حدود 65 درجه سانتی گراد کاهش می دهد. بوراکس برای افزایش چسبندگی چسب استفاده می شود و به عنوان یک بافر برای NaOH عمل می کند. برای جلوگیری از حمله میکروارگانیسم ها به نشاسته باید از یک ماده نگهدارنده استفاده شود زیرا آنها می توانند ویسکوزیته فرمولاسیون را به سرعت تغییر دهند. از مواد دیگر علاوه بر نشاسته پخته شده می توان برای تهیه فرمولاسیون مناسب با نشاسته نپخته ، به ویژه در چسب های مقاوم در برابر آب استفاده کرد.

برای بدست آوردن پیوند مناسب باید آب کافی در فرمولاسیون نشاسته و حرارت کافی فرمولاسیون بر روی موج دار وجود داشته باشد. پخت نشاسته و تشکیل پیوند در چند صدم ثانیه در دستگاههای تک رخ سریع حرکت می کند (جایی که فشار زیاد بین ورق راه راه پشتیبانی شده توسط راه راه و صفحه آستر امکان پذیر است). در دستگاههای پشتی دوبار ، زمان پخت و پز باید چند ثانیه باشد زیرا فشارهای کمتری استفاده می شود ، بنابراین می توان از محلول نشاسته با گرانروی بالاتر استفاده کرد.

یک روش اخیر در برخی از گیاهان جعبه استفاده از آب شستشوی فلکسوگرافی به عنوان آب موجود در چسب نشاسته است. باید دقیقاً بدانید که اجزای جوهر در این آب شستشو چیست و چگونه بر سیستم تأثیر می گذارند. DiDominicis و Klein (1983) اطلاعات زیادی در مورد چسب پایه نشاسته ای استفاده شده در جعبه های راه راه می دهند.

A. Emblem ، M. Hardwidge ، in Technology Packaging ، 2012

نشاسته و مشتقات

مانند سلولز ، نشاسته یک پلی ساکارید پیچیده است که به طور طبیعی در مواد گیاهی وجود دارد. از نظر تجاری ، گیاهان مورد استفاده ذرت ، گندم و سیب زمینی هستند که برخی از آنها از برنج ، تاپیوکا و ساگو استفاده می کنند. ترکیب نشاسته (به عنوان مثال نسبت آمیلوز : آمیلوپکتین) و اندازه ذرات با توجه به منبع متفاوت است و تولید کنندگان چسب فرآیندهای خود را متناسب با آن تنظیم می کنند. گرانولهای نشاسته معلق در آب سرد خاصیت چسبندگی ندارند و گرانولها باید شکسته شوند ، معمولاً با گرم شدن در آب با افزودن نمکهای فلزی یا سود سوزآور . گرانول ها متورم می شوند و در دمای ژلاتینه شدن ، که  بسته به منبع نشاسته می تواند 50-70 درجه سانتی گراد باشد ، باز می شود و یک سوسپانسیون کلوئیدی ضخیم می دهد که اکنون به عنوان چسب عمل می کند.

نشاسته های اصلاح نشده تولید شده از این طریق دارای محتوای جامد کم و ویسکوزیته بالا هستند و باید بیشتر تحت درمان قرار گیرند تا خصوصیات رئولوژیکی پایدار مورد نیاز برای کاربردهای تجاری فراهم شود. درمان با قلیایی باعث کاهش دمای ژلاتینه شدن می شود و می تواند برای تولید لثه های ژله ای تولید شود که در دهه 1950 برای استفاده از برچسب های کاغذی روی بطری های شیشه ای تولید شده است. تیمار اسید ویسکوزیته را کاهش می دهد اما محتوای جامد را حفظ می کند. و اکسیداسیون شیمیایی با استفاده از هیپوکلریت باعث بهبود ترکیب می شود. همچنین باعث کم رنگ شدن این ماده نشاسته ای در ساخت کاغذ می شود ( www.specialchem4adhesives.com ).

یکی از رایج ترین موارد استفاده از چسب نشاسته ، تولید راه راه استتخته با توجه به مقدار زیاد مورد نیاز ، تهیه چسب نشاسته در محل برای راهزن معمول است ، نشاسته در گونی ها ، ظروف فله متوسط یا تانکرها تحویل داده می شود. فرمولاسیون ها و روش های مختلف آماده سازی از جمله دو فاز و تک فاز استفاده می شود ، اما در اصل نشاسته پخته نشده اصلاح شده تولید شده به شرح بالا با آب ، سود سوز آور و بوراکس مخلوط می شود و به نقاط مورد استفاده در دستگاه راه راه پمپ می شود ، غلتک های فلوتینگ در تک صفحه و نقطه اتصال بوش دوم در پشت بند دو (نگاه کنید به فصل 11) محتوای مواد جامد معمول چسب تهیه شده 20-30٪ است. بوراکس اضافه می شود تا خصوصیات رئولوژیکی مورد نیاز را فراهم کند و با ایجاد شاخه های زنجیره ای در پلیمر نشاسته ، ترکیب اولیه را بهبود می بخشد. گرمای غلتکهای فلوت باعث می شود که نشاسته بلافاصله ژلاتینه شود و یک پوسته اولیه بالا ایجاد کند که فلوت را بطور محکم محکم می کند. سرعت تشکیل پیوند و مقاومت اولیه پیوند برای ماشین های موج دار مدرنی که با سرعت 350-400  متر در دقیقه کار می کنند بسیار مهم است . پیوند "سبز" با تبخیر شدن آب از چسب ، به مقاومت کامل خود ادامه می دهد. فرآیندهای موجدار سرد در حال حاضر در حال توسعه است ، که به فرمولاسیون های مختلف نشاسته ای نیاز دارد ( www.specialchem4adhesives.com ).

چسب نشاسته برای چسباندن مواد مبتنی بر کاغذ ایده آل است و همچنین برای ساخت تخته راه راه و سیم پیچ لوله استفاده می شود. ماده اولیه نسبتاً کم هزینه است که به راحتی در درجه های خوب و قابل تجزیه زیست موجود است. همچنین ، نشاسته به عنوان یک پلیمر گرمازا ، مقاومت در برابر حرارت خوبی دارد. از مواد افزودنی مختلفی می توان برای انتقال خواص عملکردی خاص استفاده کرد ، مانند اوره فرمالدئید برای ایجاد مقاومت در برابر رطوبت خوب و پلی وینیل الکل / پلی وینیل استات برای بهبود مقاومت در برابر آب سرد. از بیوسیدها همچنین برای جلوگیری از رشد قارچ استفاده می شود .

چسب های دکسترین از مشتقات نشاسته هستند. نشاسته توسط اسید و / یا عملیات حرارتی از بین می رود و سپس مولکول ها مجدداً پلیمری می شوند تا ساختارهای بسیار منشعبی تولید شوند که در آب محلول هستند ، میزان حلالیت آنها توسط تیمار اسید / حرارت تعیین می شود. طیف وسیعی از چسب های دکسترین با ویسکوزیته ها و کاربردهای مختلف در دسترس است و با استفاده از مواد افزودنی ذکر شده در بالا اصلاحات امکان پذیر است. دکسترین های سوراخ دار باعث افزایش بوراکس می شود. دکسترین ها به طور کلی جامدات بالاتری نسبت به چسب های نشاسته ای دارند ، یعنی آب کمتری ، به این معنی که سریعتر خشک می شوند و بنابراین سرعت خطوط بالاتر را پشتیبانی می کنند. دکسترین ها علاوه بر اینکه برای چسباندن مواد پایه کاغذی ، از جمله کیسه ها / گونی ها و سیم پیچ لوله ، مناسب هستند ، می توانند در برچسب زدن با سرعت بالا روی قوطی ها و بطری ها نیز استفاده شوند.

دکتر سینا ابنسژاد ، آرتور اچ لندروک ، در کتابچه راهنمای فناوری چسب (چاپ سوم) ، 2015

5.23.1 چسب های گیاهی

این چسب ها در آب محلول یا قابل پخش هستند و از منابع طبیعی تولید یا استخراج می شوند. چسب های دیگر مانند سیمان های لاستیکی ، نیتروسلولز ، و سیمان های لاک اتیل سلولز نیز از منابع گیاهی تولید می شوند ، اما محلول در آب و یا در آب پراکنده نیستند و بنابراین به عنوان چسب های گیاهی طبقه بندی نمی شوند. [71] .

 MPa چسب نشاسته همچنین برای کارتن های کاغذی ، برچسب زدن بطری ، و لوازم التحریر استفاده می شود. مقاومت مفصل در مقایسه با سایر چسبهای گیاهی کم است. این چسب ها در برابر آب و تخریب زیستی مقاوم هستند. نمونه ای از کاربرد چسب نشاسته در مشخصات نظامی MIL-A-17682E ، "چسب ، نشاسته" برای استفاده در نصب اهداف کاغذی برای هدف قرار دادن پارچه یافت می شود. در این مشخصات ، منبع نشاسته باید گندم باشد. ممکن است خوانندگان با استفاده از "آرد و آب" یک خمیر ساده برای استفاده در مدرسه و خانه تهیه کنند. لازم به ذکر است که این منبع نشاسته استدر محلول قلیایی تحت گرمایش قرار نمی گیرند ، بنابراین مقاومت مواد تجاری را ندارند.

دکسترین ها گروهی از کربوهیدرات های با وزن مولکولی کم هستند که توسط هیدرولیز نشاسته تولید می شوند. فرمول کلی آنها با کربوهیدرات ها یکسان است اما طول زنجیره کوتاه تری دارند. تولید صنعتی عموماً توسط هیدرولیز اسیدی نشاسته سیب زمینی انجام می شود . سایر عوامل کاتالیزوری مورد استفاده شامل آنزیم ها ، مواد قلیایی و مواد اکسید کننده هستند. دکسترین ها جامدات محلول در آب ، سفید تا کمی زرد هستند که از نظر نوری فعال هستند. این چسب ها می توانند در فرمولاسیون برای بسترهای مختلف استفاده شوند. کاربردهای آنها عمدتا مربوط به کاغذ و مقوا است. چسب های لمینیت معمولاً از دکسترین های سفید بسیار محلول ساخته می شوند و حاوی مواد پرکننده ای مانند رس ، و همچنین مواد قلیایی یا بوراکس هستند. مخلوط دکسترین سفید و لثه رایج است. اوره-فرمالدئید اغلب برای تولید مقاومت در برابر آب اضافه می شود [71]. مشخصات نظامی MIL-A-13374D ، "چسب ، دکسترین ، برای استفاده در ظروف مهمات" ، چهار کلاس چسب دکسترین را برای استفاده در ساخت ظروف مارپیچ و جداکننده های نئوپان پوشش می دهد.

چسب سویا ساعت در 0.70-1.0(سویای پروتئین ازت دار) متداول ترین چسب پروتئین گیاهی است که از دانه ها و مغزها ، کنف و زین حاصل می شود. این چسب ها ارزان هستند و می توان آنها را در ساخت تخته سه لا مقاوم در برابر نیمه آب و برای پوشش برخی از انواع کاغذ استفاده کرد. پروتئین از سویا به صورت مکانیکی جدا شده و مانند پروتئین کازئین با افزودن نمک کلسیم برای بهبود مقاومت در برابر آب مورد استفاده قرار می گیرد. چسب های سویا به عنوان چسب های تنظیم کننده دمای اتاق برای تولید تخته سه لا چوب نرم از نوع داخلی استفاده می شود ، جایی که فقط به مقاومت رطوبت محدود نیاز است. چسبهای سویا تا حد زیادی با چسبهای ترکیبی پروتئین ، مانند ترکیبات پروتئین سویا و خون ، و با فنلیک ها جایگزین شده اند.برای اتصال تخته سه لا. اتصال تخته سه لا با فشار سرد با چسبهای سویا نیاز به   MPa اتصال داغ پرس نیاز به 3 تا 10  دقیقه در دمای 100-140 درجه سانتی گراد و 1.0-1.5 [8] . فشار 12–12 مگاپاسکال دارد. مقاومت در برابر چسب های سویا در برابر آب محدود است ، اگرچه آنها در خشک شدن شبیه چسب های کازئین قوی تر می شوند . این مواد در شرایط مرطوب از بین می روند ، مگر اینکه از مواد بازدارنده استفاده شود. مقاومت آنها در برابر گرما و هوا کم است. بنابراین ، آنها فقط به برنامه های داخلی محدود می شوند. چسبهای سویا برای لمینیت کاغذ و مقوا ، ساخت مقوا و جعبه و مواد اتصال دهنده ذرات پر می شوند

کلوفون [13] . یکی از فرم های تخصصی چسب کلوفین استرایج ترین نوع چسب در خانواده ، کلوفونی است ، ماده ای سخت آمورف که از اولئورزین درخت کاج مشتق شده است. این ماده به صورت محلول حلال به عنوان یک ماستیک گرم ذوب استفاده می شود. مقاومت آن در برابر آب ضعیف است ، در معرض اکسیداسیون قرار دارد و از خاصیت پیری ضعیفی برخوردار است. نرم کننده ها معمولاً برای کاهش شکنندگی آن اضافه می شوند . نقاط قوت پیوند متوسط بوده و به سرعت توسعه می یابند. این مواد به عنوان چسب های موقت در کاغذهای باندینگ و به عنوان لاک های برچسب استفاده می شوند. آنها همچنین به عنوان اجزای PSA بر پایه کوپلیمرهای استایرن-بوتادین و در چسب ها و مواد تقویت کننده ذوب گرم استفاده می شوند . این مواد تا حد زیادی توسط چسبهای رزین مصنوعی جایگزین شده اندحصیر کانادا ، تحت پوشش مشخصات منسوخ نظامی MIL-C-3469C ، تحت عنوان "حصیر کانادا". این ماده برای سیمان سازی عناصر نوری در نظر گرفته شده بود .

Piotr Tomasik ، درک هورتون ، در پیشرفت شیمی و بیوشیمی کربوهیدرات ، 2012

c اندازه و اندازه گیری پارچه

صنعت نساجی مقادیر زیادی نشاسته را برای استفاده به عنوان اندازه مصرف می کند. واکنشهای آنزیمی برای اندازه گیری ، و همچنین برای رسوب زدایی ، یعنی برای حل شدن نشاسته و شستشوی اندازه استفاده می شود. انواع مختلف آمیلاز برای رسوب زدایی استفاده می شود. آمیلاز لوزالمعده نشاسته را به سرعت به مالتوز هیدرولیز می کند و این فرآیند در 55 Bacillus subtilis انجام می شود. یک چسب نشاسته با جامد بالا برای پوشش کاغذ از دوغاب نشاسته ذرت با آلفا آمیلاز تهیه شده است. می توان با افزودن حدود ، کارایی این باکتری ها برای تولید آنزیم افزایش یابد 6٪ از   نمک های کلسیم مانند کلرید ، سولفات یا سیترات ، که کلرید افزودنی برتر است. یک چسب در ژاپن بر اساس نشاسته هیدرولیز شده با سیکلودکسترین گلوکوترانسفراز ثبت اختراع شد .هیدرولیز نشاسته ذرت برای دادن ماده ای مناسب برای اندازه وان نیز مورد بحث قرار گرفت. 2391

گلوكوآمیلاز و بتا آمیلاز نیز از نظر توانایی بالقوه در مورد كاهش میزان تست مورد آزمایش قرار گرفتند. در مقابل آمیلازهای آلفا ، که در شرایط واکنش انتخاب شده ، دکسترین هایی با وزن مولکولی کم تولید می کنند ، بتا آمیلاز عمدتا مالتوز را تأمین می کند و آمیلو گلوکوزیداز مالتوز ، مالتوتریوز و سایر مالتودکسترین ها را می دهد . یک کوکتل آلفا آمیلاز و گلوکوآمیلاز برای هیدرولیز کردن دوغاب نشاسته خام باکتری Bacillus licheniformis ثبت شد بین سیب زمینی ، ذرت و نشاسته برنج ، هیدرولیز نشاسته برنج کمترین سرعت را داشت.2395: 2396

میزان کاهش میزان آنزیمی توسط نوع ماده مرطوب کننده مورد استفاده کنترل می شود و این عامل ترجیحاً باید غیر یونی باشد. مکمل آلفا آمیلاز حاوی آماده سازی با پراکسید هیدروژن یا سلولاز گاهی اوقات سودمند است. به عنوان تثبیت کننده. برای تمیز کردن پارچه های حاوی سلولز ، یک ترکیب آبی شامل پراکسیداز از Basidiomycetes coriolus hirustus از دست دادن فعالیت آنزیمی در مورد رسوب زدایی توسط سورفاکتانت های یونی ایجاد می شود . این اثر را می توان با افزودن سیکلودکسترین ها خنثی کرد . از طرف دیگر ، با افزودن فنل و اتیلن دی آمین می توان واکنش را متوقف کرد N ′ -bis (پلی اکسی اتیلن) -1،3-تری متیلن دی آمین به عنوان یک عامل خیس کننده ثبت شد. 239924002401 نشاسته موجود در فاضلاب چاپ افست را می توان با استفاده از آنزیم ها حذف کرد. 2402پس از اینکه محصول به ویسکوزیته مورد نظر دست یافت. این افزودنی ها مانع از بین رفتن ویسکوزیته چسب در محل ذخیره می شوند.

J.-D. Mathias ، ... P. Michaud ، in Biopolymers and Biotech Admixtures for Eco-Efficiency Material Construction ، 2016

16.3.1 پلی ساکارید Bioadhesive

پلی ساکاریدها از نظر شیمیایی و ساختاری طبقه متنوعی از محصولات طبیعی هستند که برخی از آنها خاصیت چسبندگی دارند ( Patel et al.، 2013b ). پلی ساکاریدها بیوپلیمرهایی هستند که به طور گسترده در طبیعت توزیع می شوند. وقوع آنها در همه به خوبی ثبت شده استارگانیسم ها ، یعنی حیوانات ، گیاهان ، قارچ ها و باکتری ها. این موارد در عملکردهای مختلف بیولوژیکی مانند ذخیره انرژی (نشاسته) ، معماری دیواره سلولی (سلولز) و ارتباطات سلولی (گلیکوزآمینو گلیکان ها) به اندازه کافی ضمنی هستند. این ماکرومولکولها دارای وزن مولکولی بالایی هستند که بعضاً چندین میلیون دالتون بدست می آورند. آنها به طور کلی با پسوند "an" به دنبال نام م componentلفه قند برای هوموپلی ساکارید و یا با همان پسوند استفاده می شوند ، که برای تعریف ویژگی های پلیمر اعمال می شود ( یعنی curdlan برای کشک ، gellan برای یک پلی ساکارید ژل تشکیل دهنده باکتری). همه این پلی ساکاریدها می توانند هموپلیمر باشند یا هتروپلیمرهای قندهای خنثی (پنتوزها و هگزوزها) یا قندهای آنیونی (هگزوزها). آنها ممکن است توسط ترکیبات غیر قندی جایگزین شده و یا شوند و به ترکیبات نهایی خطی یا شاخه ای دست یابند. این ویژگی ها منجر به بروز رفتارهای خاص در راه حل های مرتبط با ترکیبات مختلف مانند مارپیچ ، ورق یا مارپیچ های یک ، دو و سه گانه می شود ( Sutherland ، 2007 ). ویژگی های اساسی ساختاری پلی ساکاریدها برای نمایش خواص چسبندگی ، عمدتاً شامل گروههای عملکردی با وزن مولکولی بالا و قطبی است. پلی ساکاریدها با گروههای عملکردی پیوندی قطبی و هیدروژنی ، یعنی . اترها، آلدئیدها، هیدروکسیل، و کربوکسیلات، نمایشگاه چسبندگی نسبت به چوب و فلزات که انرژی سطحی بالا adherends. گروه های هیدروکسیل و کربوکسیلات همچنین به عنوان مکان های ممکن برای اصلاح شیمیایی و اتصال متقابل با هدف بهبود خاصیت چسب کار می کنند. این گروه ها همچنین از فعل و انفعالات بین و درون زنجیره ای غیرتوسطی پشتیبانی می کنند و باعث افزایش چسبندگی می شوند. توجه داشته باشید که وزن مولکولی بالای این ماکرومولکول ها مقاومت مکانیکی آنها را بهبود می بخشد ( Lazaridou et al.، 2003 ). پلی ساکاریدهای بیشترین کاوش برای تولید چسب ، نشاسته ، کیتوزان ، پولولان ، صمغ عربی و برخی از اگزوپلی ساکاریدهای باکتریایی است . در شکلهای 16.4 و 16.5 چند نمونه از کاربردهای کیتوزان برای خواص چسبندگی آن آورده شده است.

برای بارگیری تصویر در اندازه کامل وارد سیستم شوید

شکل 16.4 . لایه کیتوزان دارای برچسب رودامین به رنگ صورتی که به طور عمودی چسب چوب چپ و راست چسبیده است.

از پاتل و همکاران (2013c) .

برای بارگیری تصویر در اندازه کامل وارد سیستم شوید

شکل 16.5 . ساقه کیتوزان / آفتابگردان ترکیبی که برای طراحی صفحات عایق حرارتی ساختمانهای موجود استفاده می شود.

Demether (2011) .

چسب های پایه نشاسته ای و دکسترین تقریباً منحصراً بر پایه آب هستند و به طور گسترده ای برای چسباندن کاغذ و مقوا مورد استفاده قرار می گیرند. آنها همچنین به عنوان صحافی کتاب معروف هستندچسب نشاسته ای که در مقیاس بزرگ به عنوان چسب استفاده می شود بر پایه دکسترین است زیرا در این فرم محلول تر است ( Patel et al.، 2013b ). برای محدود کردن محلول در آب چسب نشاسته ، یک سیستم چسب زیستی مبتنی بر محلول های کیتوزان و نشاسته اصلاح شده (مالتودکسترین اکسید شده) ایجاد شده است. مخلوط این پلی ساکاریدها بسته به پارامترهای مختلف آزمایشی (غلظت کیتوزان ، درجه اکسیداسیون نشاسته ، نسبت مولی بین عملکردهای آمین و آلدهید ، pH و ...) بستگی به محلول های ویسکوالاستیک یا هیدروژل دارد ( سررو و همکاران ، 2011 ). کیتوزان همچنین به تنهایی یا در بسیاری از مخلوط های پلی ساکاریدیک (با کونیاک گلوکومنان ، آلژینات) استفاده شده است.، گالاکتومانان مانند گوار) به دلیل خاصیت چسبندگی و همچنین مقاومت در برابر آب ( Mati-Baouche et al.، 2014a، b؛ Umemura et al.، 2003 ). در واقع ، این پلی ساکارید حیوانی / قارچی ، که بعد از سلولز فراوانترین است ، تنها پلی ساکارید کاتیونی توصیف شده است ، که به دلیل بارهای مثبت آن (NH 3  + ) در pH اسیدی (pH  <  6.5) است ( باربوسا و همکاران ، 2005) ) این فرم کاتیونی تنها جایی است که کیتوزان در آن محلول است. نشاسته همچنین برای بهبود خواص چسبندگی با موفقیت اصلاح شده است. به عنوان مثال ، نشاسته و پلی وینیل الکل با hexa (methoxymethyl) ملامین پیوند خورده اند و یک چسب با نتایج امیدوار کننده به دست می دهند (امام و دیگران ، 2001 ). نشاسته همراه با تانن همچنین منجر به ایجاد چسب چوبی با خصوصیاتی قابل مقایسه با چسبهای چوبی تجاری شده است که برای کاربردهای چند تخته ای جالب توجه است ( موبرک و همکاران ، 2010 ). بعلاوه ، استات وینیل از نشاسته با استفاده از پرسولفات آمونیوم به عنوان آغازگر پیوند زده شده است ( Wang et al.، 2011 ، 2012a ) و بیشتر با نانو ذرات سیلیس مخلوط شده است ( Wang et al.، 2011 ) برای بهبود مقاومت پیوند و مقاومت در برابر آب. آرد گندم ، حاوی نشاسته و پروتئین ها ، همچنین به عنوان چسب چوب مورد مطالعه قرار گرفته است ( D′amico et al.، 2010) نویسندگان زیادی استفاده از منابع غذایی را به عنوان نشاسته برای مصارف پرانرژی یا مادی زیر سوال می برند. در این زمینه ، همانطور که با نسل دوم سوخت های زیستی مشاهده شد ، مشتقات دیواره سلول سلول گیاهان می توانند یک گزینه جالب باشند. همی سلولز خانواده یکی از کلاس های فراوان ترین پلیمرهای زیستی در حال حاضر در چوب سخت و گیاهان چند ساله مانند چمن، غلات و گیاهان است. همی سلولز که بیشترین میزان مطالعه را دارد ، زایلان است که از ستون فقرات واحدهای انیدروکسیلوز β- (1،4) پیوند خورده تشکیل شده است ( Cunha و Gandini ، 2010) اخیراً ، مشتقات زایلان به عنوان مواد جدید مبتنی بر بیوپلیمر و پلیمرهای کاربردی ، اهمیت روزافزونی پیدا کرده اند. در صنایع خمیر کاغذ و آسیاب ، مقادیر قابل توجهی از همی سلولز و لیگنین تولید می شود. به جز احتراق برای بازیابی انرژی ، آنها برنامه های واقعی پیدا نکرده اند. حتی xylan نیز به دلیل محدودیت عملکرد اتصال ، خصوصاً در برابر مقاومت در برابر آب ، نمی تواند به عنوان چسب چوب استفاده شود. با افزودن عوامل پراکنده ، پلی (وینیل الکل) یا پلی (وینیل آمین) و اتصالات متقاطع مانند گلیوکسالیا هگزا (متوکسی متیل) ملامین ، پراکندگی زایلان نتایج امیدوار کننده ای را در زمینه چسبهای چوب نشان می دهد ( نورستروم و همکاران ، 2014 ، 2015 ).

لثه های بذر پلی ساکاریدهایی هستند که احتمالاً در ناحیه چسب ها کاربرد دارند. از پراکندگی های لثه مانند صمغ لوبیا و گوار (دو عدد گالاکتومن) و صمغ تمر هندی (زایلوگلوکان) در انواع مختلفی از چسب ها مانند نوار حساس به فشار ، چسب های دندان مصنوعی و مصنوعی ، چسب های کاغذی ، چسب های قرص دارویی و خمیرهای برچسب () کانر ، 1989 ). آنها به طور طبیعی قدرت پیوند جالب و مقاومت در برابر حرارت را نشان می دهند. صمغ لوبیای لوچ مقاومت بسیار خوبی در برابر آب نیز از خود نشان می دهد. عملکرد اتصال با چسب چوب D2 پلی (وینیل استات) قابل مقایسه است و می توان پیوند را با فشار دادن گرم و همچنین فشار دادن در دمای اتاق انجام داد ( نورستروم و همکاران ، 2014 ). در همان مطالعه ، زانتان ، یک پلی ساکارید آنیونی شناخته شده با یکستون فقرات سلولزی به عنوان چسب چوب با موفقیت آزمایش شده است. زانتان یک اگزوپلی ساکارید باکتریایی است که به دلیل خواص رئولوژیکی تا حد زیادی در صنایع غذایی استفاده می شود. سنتز اگزوپلی ساکارید باکتری یک فعالیت شایع و ضروری در بسیاری از فرآیندهای بیولوژیکی ، از جمله چسبندگی سطح و تشکیل بیوفیلم است . چسبندگی میکروارگانیسم ها به بافت های بیولوژیکی یک چالش است ، به ویژه هنگامی که چسب در تماس با مایعات فیزیولوژیکی باشد. پلی ساکاریدهای خارج سلولی میکروبی حاوی ترکیبات سمی نیستند و می توانند از طریق تخمیر منابع تجدید پذیر سنتز شونداز جمله مواد زائد آلی. این محصولات میکروبیولوژیکی همچنین سازگار با محیط زیست و قابل تجزیه زیست هستند. علاوه بر این ، در حال حاضر فناوری کارآمد برای تولید مقیاس وسیع پلی ساکاریدهای خارج سلولی میکروبی وجود دارد ( Seviour et al.، 2011 ). به جز زانتان ، پلی ساکاریدهای میکروبی که به عنوان چسب های تجاری ارزیابی شده اند شامل پولولان ( Prajapati و همکاران ، 2013 ) ، اگزوپلی ساکارید از باکتری های دریایی پریفیتیک ( Labare و همکاران ، 1989 ) ، یورتان های دکستران قابل اتصال با فتو کراس ( Li و همکاران ، 2011) ) ، اگزوپلی ساکارید از باسیلوس مگاتریوم ( کومار و شاه ، 2015)) ، یک پلی ساکارید خارج سلولی میکروبی (چسب MB) تولید شده توسط باکتری از مجموعه فرهنگ Montana Biotech Corporation ( هاگ و همکاران ، 2004 ) و دیگران ( Hagg و همکاران ، 2006 ). برخی با نتایج موفقیت آمیز با مقاومت باند خشک قابل مقایسه با چسب پایه پلی (وینیل استات) ( Haag et al.، 2006 ).

طرز ساخت چسب اعلامیه&فرمول چسب پاکت نامه&فرمولاسیون چسب اعلامیه

فرمولاسیون انواع چسب+فرمول چسب کراپ+روش تولید چسب چوب+ساخت چسب صنعتی+آموزش چسب پی یو+فرمول چسب همه کاره+تولید چسب اپوکسی+فرمول چسب تفنگی+روش تولید چسب آهن+فرمول چسب دو قلو+فرمولاسیون چسب قرمز+طریقه ی ساخت چسب M+فرمولاسیون چسب آکواریوم+فرمول چسب موکت+تولید

نحوه ساخت چسب سیلیکات+فرمول چسب سیلیکات+فرمولاسیون تولید سیلیکات سدیم مایع+روش ساخت سیلیکات سدیم

فرمول چسب سیلیکات

ساخت چسب سیلیکات